Όλιβερ

Ο Όλιβερ είναι ένα συνηθισμένο αγόρι σαν όλα τα άλλα. Είναι όμως και ένα αγόρι διαφορετικό. Ένα αγόρι με μεγάλη φαντασία, ψηλόλιγνο με γυαλιά. Ένα αγόρι που αγαπάει τα βιβλία, που του αρέσει να κάνει τις ιστορίες τους πραγματικότητα και να τις ζει μαζί με τους φανταστικούς του φίλους -παιχνίδια του. Στον Όλιβερ δεν αρέσει να βρίσκεται σε μέρη με πολύ κόσμο, νιώθει άβολα και δραπετεύει μακριά με την φαντασία. Είναι μοναχικός, κοινωνικά ανασφαλής αλλά και πολύ έξυπνος και εφευρετικός. Ο ίδιος νιώθει λίγο διαφορετικός, αταίριαστος γεγονός που καμιά φορά σε κάνει να νιώθεις μοναξιά. Ώσπου μια μέρα εκεί που έπαιζε μόνος του, ξεκινάει η μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής του. Στο τέλος της θα συναντήσει την πρώτη του πραγματική φίλη, την Ολίβια. Και η Ολίβια είναι διαφορετική, με τον δικό της τρόπο, όπως ο κάθε άνθρωπος άλλωστε.

Ο Όλιβερ ήταν λίγο διαφορετικός. Aλλά δεν πείραζε. Κι η Ολίβια ήταν λίγο διαφορετική.

Ο Όλιβερ είναι ένα παιδί ξεχωριστό, που προτιμά να δραπετεύσει από την πραγματικότητα και να ζήσει σε ένα φανταστικό κόσμο βγαλμένο μέσα από τα αγαπημένα του παιδικά βιβλία. Οι ιστορίες των βιβλίων και οι περιπέτειες των ηρώων τους είναι η δική του πραγματικότητα. Η βιβλιοθήκη που επισκέπτεται είναι το καταφύγιο του. Ο Όλιβερ μπορεί να διαφέρει για πολλούς λόγους. Για αυτό και η συγγραφέας δεν αναφέρει κανένα. Κάθε μοναχικό, διαφορετικό παιδί διαφέρει. Τα παιδιά με γυαλιά, τα παιδιά που είναι πιο ώριμα από τα υπόλοιπα, τα παιδιά που αγαπούν τα βιβλία ή εκείνα που προτιμούν τα ήσυχα παιχνίδια, τα παιδιά με προβλήματα στο σπίτι, τα παιδιά που βιώνουν δύσκολες, παράξενες καταστάσεις, τα παιδιά που πενθούν, τα παιδιά που οι γονείς τους χωρίζουν, τα παιδιά με διαφορετικό σωματότυπο, τα παιδιά με μεγαλύτερες ευαισθησίες, τα παιδιά που ντρέπονται και άλλες πολλές περιπτώσεις παιδιών που θα μπορούσαν να είναι ο Όλιβερ. Όλοι μας μπορεί να ήμασταν σε κάποια περίοδο της παιδικής μας ηλικίας σαν τον Όλιβερ. Όλα αυτά τα παιδιά αναζητούν ένα φίλο. Ένα φίλο που θα τα ακούσει με την καρδιά του, χωρίς να τα κρίνει και θα τα καταλάβει. Ενδεχομένως ένα φίλο λίγο διαφορετικό όπως και η Ολίβια.

Το βιβλίο ακολουθεί κυκλική αφήγηση. Ξεκινάει με τον Όλιβερ καθισμένο στην πολυθρόνα του παρέα με τις δύο αγαπημένες του κούκλες για κουκλοθέατρο. Τελειώνει με τον Όλιβερ και την Ολίβια να μοιράζονται τις κούκλες για να παίξουν κουκλοθέατρο. Άλλωστε όπως υπονοεί η συγγραφέας διαγράφοντας με μια γραμμή την λέξη ΤΕΛΟΣ και αντικαθιστώντας από κάτω με την λέξη ΑΡΧΗ, για τον Όλιβερ τώρα ξεκινάει μια καινούργια περιπέτεια. Η αρχή της φιλίας των δύο παιδιών είναι για τον μικρό ήρωα μια πόρτα σε έναν καινούργιο κόσμο. Ο Όλιβερ γνωρίζει την αποδοχή και την φιλία και μαθαίνει να μοιράζεται τον κόσμο του. Εμπιστεύεται, παίζει και ανακαλύπτει παρέα με την Ολίβια.

Η εικονογράφηση αποδίδει την αλλαγή στην ζωή του Όλιβερ με την εναλλαγή των χρωμάτων. Τα χρώματα από σκούρα, γκρίζα μουντά και μελαγχολικά ζωντανεύουν όταν ξεκινάει η νέα του περιπέτεια που θα οδηγήσει στην Ολίβια. Έχουμε απαλές κίτρινες, πράσινες και κόκκινες αποχρώσεις και η γκρίζα πόλη του ‘Ολιβερ παίρνει ζωή.

Η εικονογράφηση της Birgitta Sif έχει το δικό της ξεχωριστό στυλ. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας τους σου επιτρέπει να τις αναγνωρίσεις ως έργο της δημιουργού ανάμεσα σε άλλα έργα. Εικόνες με εξαιρετικές λεπτομέρειες και φιγούρες-σκίτσα που θυμίζουν παλιά αγαπημένα κινούμενα σχέδια συνθέτουν ένα κόσμο βγαλμένο από παιδική ταινία. Εικόνες με μια δόση νοσταλγίας, τρυφερότητας και παιδικής αθωότητας. Η εικονογράφηση σε μεταφέρει στον κόσμο του Όλιβερ και καταφέρνει με τρόπο άμεσο να σε κάνει να νιώσεις όπως και εκείνος. Οι λεπτομέρειες των εικόνων παρέχουν στον αναγνώστη στοιχεία που το κείμενο δεν αναφέρει ή αποκαλύπτουν μια διαφορετική, ρεαλιστική εκδοχή της ιστορίας από αυτή των λέξεων.

Ο Όλιβερ είναι μια ιστορία για την διαφορετικότητα, την αποδοχή και την δύναμη της φιλίας. Με τρόπο απροσδόκητο, με αμεσότητα και απλότητα η συγγραφέας μας οδηγεί στον κόσμο του μικρού ήρωα. Μέσα από την ιστορία του θυμόμαστε ότι όλοι διαφέρουμε, αλλά και ταυτόχρονα όλοι μοιάζουμε. Όμως, όπως και ο Όλιβερ όλοι θέλουμε ανθρώπους στη ζωή μας, που μας αγαπούν και μας δέχονται όπως είμαστε, διαφορετικοί.

Στην τελευταία χαρτόδετη αγγλική έκδοση υπάρχει η εξής σημείωση: Η Διεθνής Αμνηστία υποστηρίζει το βιβλίο γιατί μας θυμίζει πως κάθε άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος και ίσος προς τους άλλους, και έχουμε όλοι τις δικές μας σκέψεις και τη δική μας γνώμη. Αυτά είναι κάποια από τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.