Τρίχες

“Τρίχες” ένας ασυνήθιστος τίτλος για ένα απρόσμενα δύσκολο θέμα. Ένα παιδικό βιβλίο θίγει μια διαφορετική πτυχή της διαφορετικότητας. Μια παιδική ιστορία για ένα αυτοάνοσο νόσημα, την αλωπεκίαση. Η αλωπεκίαση είναι μια ασθένεια χωρίς πόνους, δεν χρειάζεται φάρμακα και το μόνο σύμπτωμα είναι η απώλεια των μαλλιών. Οι ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις της ασθένειας είναι αυτές που πρέπει να διαχειριστεί το άτομο. Δύσκολη ψυχολογική δοκιμασία για έναν ενήλικο, πόσο μάλλον για ένα παιδί. Με αυτοσαρκασμό, μια μικρή δόση ειρωνείας, ωριμότητα αλλά και παράπονο, ο μικρός πρωταγωνιστής αντιμετωπίζει γενναία το πρόβλημά του.

Ο Δημήτρης είναι ένα αγόρι 5 ετών, που είχε μια φυσιολογική ζωή. Όλα όμως άλλαξαν την μέρα που έχασε όλα του τα μαλλιά. Τότε όλοι άρχισαν να τον αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Ο Δημήτρης μεγαλώνει με ευχές για μαλλιά σε κάθε γενέθλια. Κρύβεται κάτω από το γείσο του καπέλου του και βρίσκει καταφύγιο στις σελίδες των βιβλίων του. Ο κόσμος των βιβλίων αποτελεί την διέξοδό του από την πραγματικότητα. Εκεί είναι αποδεκτός όπως είναι και όλα είναι εφικτά. Ώσπου η γέννηση του μικρού του αδερφού αλλάζει την ζωή του ξανά, γιατί αλλάζει ο τρόπος που εκείνος βλέπει τον κόσμο.

Μέσα από τα μάτια του παρακολουθούμε την αλλαγή συμπεριφοράς των άλλων απέναντι του. Την αμηχανία και την δυσκολία των παιδιών να των αντιμετωπίζουν “φυσιολογικά”, όπως και την υπερπροστατευτικά της οικογένειάς του. Οι γονείς του αποφεύγουν το θέμα και δεν μιλάνε ποτέ για μαλλιά. Ο μικρός ήρωας μας υπενθυμίζει ότι τα παιδιά πάντα αντιλαμβάνονται περισσότερα από όσα πιστεύουμε. Αισθάνονται την αμηχανία, την προσποιητή άνεση, την συγκαλυμμένη προστατευτικότητα κι ενδεχομένως την λύπη, τον οίκτο και το φόβο. Όλα αυτά είναι ορατά στα μάτια του Δημήτρη. Τα παιδιά που υφίστανται διακρίσεις και κοινωνική απομόνωση το καταλαβαίνουν.

Με κοινότυπες εκφράσεις για τρίχες , λογοπαίγνια, χιούμορ και μια μικρή δόση ειρωνεία σηματοδοτείται η αλλαγή φιλοσοφίας του μικρού ήρωα. Ο Δημήτρης αποδέχεται τον εαυτό του όπως είναι. Σταματά να ντρέπεται και αντιλαμβάνεται ότι είναι μοναδικός είτε με είτε χωρίς τρίχες! Πετάει το σκούφο, μιας και έτσι κι αλλιώς , η αγάπη δεν μετράει τρίχες.

Εικονογράφηση

Η εικονογράφηση του βιβλίου συνδυάζει γραμμές από μολύβι, τις τρίχες, με μολυβιές που δημιουργούν τα σκίτσα της ιστορίας. Οι αποχρώσεις της εικονογράφησης είναι απαλές. Τα παλ χρώματα και οι απαλές νερομπογιές γεννούν στον αναγνώστη μια αίσθηση μελαγχολίας. Το έντονο μαύρο χρώμα σε κάποιες σελίδες του βιβλίου συνδέεται με την θλίψη του Δημήτρη. Οι εικόνες είναι αφηρημένες, ενώ σε δύο σημεία θα συναντήσουμε και την τεχνική του κολλάζ. Το κατακκόκινο χρώμα σε ένα σαλόνι του βιβλίου, τονίζει τον θυμό και την απελπισία του ήρωα. Το μπλε στην τελευταία σελίδα του βιβλίου εκφράζει την ελπίδα του Δημήτρη για την νέα του αρχή. Τα χρώματα συνδέονται άμεσα τα συναισθήματα του ήρωα.

Το κείμενο του βιβλίου αποτυπώνεται εικαστικά με διαφορετικά χρώματα, μεγέθη γραμματοσειράς και υπογράμμιση. Αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της εικονογράφησης. Οι αλλαγές στην γραμματοσειρά υποδεικνύουν τα σημεία της ιστορίας που επιλέγει η συγγραφέας ως σημαντικά, αλλά και την συναισθηματική κατάσταση του ήρωα.

Οι “Τρίχες” μας δείχνουν τελικά ότι οι τρίχες μπορεί να είναι σημαντικότερες από ότι νομίζαμε. Μπορεί όμως και να μην έχουν καμία απολύτως σημασία και να είναι απλά τρίχες! Ο κόσμος και οι τρίχες αλλάζουν διαστάσεις και αξία ανάλογα με τον τρόπο που εμείς βλέπουμε τα πράγματα.