Ο σκύλος είναι Τζαζ

“Ο σκύλος είναι Τζαζ” είναι ένα παραμύθι με θέμα τη μουσική αλλά και τη διαφορετικότητα. Ο σκύλος της ιστορίας είναι μέλος μιας ροκ μπάντας σκύλων. Όπως δηλώνει η συγγραφέας όλοι οι σκύλοι είναι ροκ και όλες οι γάτες είναι τζαζ. Τι γίνεται όμως που ο σκύλος της ιστορίας μας ανακαλύπτει ότι είναι τζαζ; Σκύλοι και γάτες απορούν και δυσκολεύονται να το αποδεχτούν.

“Ο σκύλος είναι Τζαζ” μας παρουσιάζει δυο διαφορετικά, αντίθετα θα μπορούσαμε να πούμε είδη μουσικής: τη ροκ και τη τζαζ. Αν θέλουμε, συνοδεύουμε την ανάγνωση της ιστορίας με απαλή τζαζ. Μετά την ανάγνωση του βιβλίου, ακούμε μουσική και από τα δύο είδη. Μας αρέσει περισσότερο η τζαζ ή η ροκ; Χορεύουμε σε τζαζ και σε ροκ ρυθμούς και συζητάμε για το ρυθμό, το τέμπο, την ένταση και τους ήχους της μουσικής.

Με τη βοήθεια της εικονογράφησης αναγνωρίζουμε τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούνται σε κάθε είδος μουσικής. Αν διαθέτουμε μουσικά όργανα προσπαθούμε να παίξουμε τη δική μας τζαζ και ροκ. Πριν από αυτό ψάχνουμε να δούμε αν έχουμε κάποιο από τα μουσικά όργανα που συναντήσαμε στις εικόνες του βιβλίου.

Το ζήτημα της διαφορετικότητας εμφανίζεται με τρόπο αναπάντεχο στην ιστορία. Οι ροκ σκύλοι και οι τζαζ γάτες μας δείχνουν με χιούμορ πόσο δύσκολο είναι να διαφέρεις από το σύνολο. Πόσο μάλλον, να είσαι το εντελώς αντίθετο από το κοινωνικά αποδεκτό πρότυπο. Ένας σκύλος που του αρέσει η τζαζ είναι το αντίστοιχο με τα παιδιά που παίζουν με παιχνίδια που “παραδοσιακά” θεωρείται ότι αντιστοιχούν σε παιδιά του αντίθετου φύλου.

Η εμφάνιση πολλές φορές μπορεί να ξεγελάσει. Συχνά κρίνουμε το άτομο που έχουμε απέναντι μας με βάση την εμφάνισή του, καταλήγοντας σε αυθαίρετα συμπεράσματα. Στην περίπτωσή μας, έχουμε ένα σκύλο που προτιμά μια μουσική που δεν “συνάδει” με την εμφάνισή του.

Όλες αυτές οι παρατηρήσεις, τα θέματα και η ολοκλήρωση του νοήματος της ιστορίας, θα ήταν ανέφικτες χωρίς την εικονογράφηση. Σε σκούρα φόντα, που παραπέμπουν στις νύχτες που παίζουν οι μπάντες τη μουσική τους, ξετυλίγεται η ιστορία. Η επιλογή τόσο σκουρόχρωμων εικόνων είναι σπάνια στα βιβλία παιδικής λογοτεχνίας. Η τάση αυτή ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια στην παιδική λογοτεχνία. Η εικονογράφηση εντυπωσιάζει τα παιδιά που παρατηρούν με αφοσίωση τις λεπτομέρειες. Οι μικροί αναγνώστες ζητούνε να διαβάσουμε τις επιγραφές και ρωτούν για τα όργανα και τα ρούχα των ηρώων. Έτσι δημιουργούμε αντιστοιχία μεταξύ μουσικού και ενδυματολογικού στυλ. Οι εικόνες με τις εξαιρετικές λεπτομέρειες ταξιδεύουν τα παιδιά στο χωροχρόνο της ιστορίας.